Elk jaar stelt het Europees Parlement een jaarverslag over de gelijkheid tussen vrouwen en mannen in de Europese Unie op. Het rapport voor 2012 werd gisteren echter weggestemd door een conservatieve meerderheid binnen het Parlement. Onder andere de Vlaamse partijen CD&V, N-VA, LDD en Vlaams Belang stemden tegen.

Wat vormde dan het struikelblok voor een goedkeuring? Het rapport zou te links zijn. Rapporteur Inês Cristina Zuber klaagt aan dat de huidige anticrisismaatregelen binnen Europa de ongelijkheden tussen vrouwen en mannen verscherpen. De besparingsmaatregelen treffen vooral de overheidsinstellingen. Hier werken veel vrouwen. Bovendien wordt sterk gesnoeid in sociale dienstverlening, zoals kinderopvang. Deze diensten laten vrouwen toe aan de arbeidsmarkt deel te nemen. Besparingen bedreigen zo de arbeidsparticipatie van vrouwen. Daarbij komt een toegenomen druk om via onzekere flexibele en tijdelijke contracten te werken.

De vaststellingen uit het rapport spreken voor zich:

• Vrouwen (26%) lopen in Europa een groter armoederisico dan mannen (23,9%).
• De Europese loonkloof tussen vrouwen en mannen bedraagt 16,2%.
• Vrouwen besteden gemiddeld 78% van hun tijd aan het huishouden. Dit ligt een pak hoger dan bij mannen (39%).
• De arbeidsparticipatie van vrouwen met een kind ten laste ligt op 64,7%, terwijl bijna negen op tien mannen met een kind ten last werkt.
• Het pensioen van de gemiddelde Europese vrouw is 39% lager dan dat van de gemiddelde man.

zij-kant vindt het jammer dat deze analyse niet gedeeld wordt door het volledige Parlement. Andere internationale organisaties, zoals de OESO, wezen al op de impact van de crisis op vrouwen. Tijdens de Internationale Vrouwendagen van 2012 en 2013 vroegen de Belgische vrouwenbewegingen meer aandacht voor dit thema.

In het kader van Equal Pay Day 2013 stelde zij-kant vast dat het armoederisico bij Belgische vrouwen op 16% ligt, ten opzichte van 14,6% bij de mannen. Zonder tussenkomst van de overheid zou het veel hoger zijn, nl. 44,3% (39,6% bij mannen). Een op vier vrouwen in Europa wordt tot inactiviteit of deeltijds werk gedwongen door een gebrek aan kinderopvang of een te hoge kost (Europese Commissie, 2008). Besparingen in de sociale dienstverlening blijven dus niet zonder gevolgen voor vrouwen. De neoliberale koers van de Europese instellingen lijkt verre van vrouwvriendelijk te zijn. We kijken uit naar de verkiezingen van 25 mei om te zien of hier verandering in komt.

Lees meer over het rapport in een opiniestuk door Kathleen Van Brempt.