zij-kant lanceerde naar aanleiding van de verkiezingen van 25 mei een ‘Stem vrouw’-oproep. Onze verschillende politieke niveaus kenden voor de verkiezingen nog geen evenwicht v/m. We keken daarom uit naar de eerste resultaten van de Europese, federale en Vlaamse verkiezingen.
In het algemeen zetten politica’s weer een stap vooruit. In Vlaanderen komen we met 44% vrouwen (t.o.v. 41% in 2009) zelfs in de buurt van een genderevenwicht. In de Kamer zien we een status quo, met 39% vrouwelijke Kamerleden in 2010 en in 2014. Bij de Belgische vertegenwoordigers in Europa zetten vrouwen een kleine stap achteruit. Terwijl we in 2009 32% vrouwen afvaardigden, ligt dit aantal in 2014 op 29%. Opvallend: sp.a zet zijn meerderheid aan vrouwelijke lijsttrekkers effectief om in een meerderheid aan vrouwelijke verkozenen, met 19 vrouwen en 16 mannen. De Europese en de Brusselse lijst voor Vlaanderen (waar telkens 1 zetel werd gewonnen) tonen dat het lijsttrekkerschap niet onbelangrijk is.
Is de strijd voor een evenwicht v/m in de politiek dan gestreden? Niet helemaal: een score tussen 30% en 44% is nog steeds een buis. Kunnen we quota v/m opheffen? Ook niet en het schrappen van quota lijkt zelfs voor mannen niet wenselijk. Een analyse van de voorkeurstemmen en de verdeling van de lijststemmen leert dat zowel vrouwen als mannen door het quotasysteem gered worden. Jawel, er zijn tegenwoordig ook heel wat vrouwen die de kiezer van hun politieke kwaliteiten kunnen overtuigen. Zij springen hier en daar over een mannelijke tweede, net zoals mannen soms over een vrouwelijke tweede springen. Quota garanderen binnen de subtop diversiteit. Ze bieden startende vrouwelijke en mannelijke politici gelijke kansen. Dit is essentieel voor onze politieke toekomst.
Ervaring en zichtbaarheid spelen immers de grootste rol wanneer het om voorkeurstemmen gaat. De top wordt nog steeds gevormd door politici die een functie als minister, voorzitter of fractieleider uitoefenden. Enkele anciens, zoals Daniël Termont, slagen er met hun voorkeurstemmen in over andere kandidaten te springen. Quota garanderen dat vrouwen en mannen die ervaring in gelijke mate kunnen opbouwen. zij-kant pleit er bij partijen ook al jaren voor dat ze in gelijke mate investeren in de opleiding en begeleiding van vrouwelijke en mannelijke kandidaten. Op dit ogenblik gaan bv. mannen met het grootste deel van de campagnebudgetten aan de haal.
De resultaten tonen eveneens het belang van de campagne ‘Let’s make it fifty-fifty’ door o.a. Amazone en de Vrouwenraad. Ministers staan constant in de schijnwerpers waardoor ze meer stemmen kunnen winnen. Bestaat een regering vooral uit mannen, dan zullen net zij opnieuw profiteren van hun zichtbaarheid. Een evenwichtige verdeling v/m in een regering komt het genderevenwicht ook in de volgende legislatuur ten goede.
Kortom, hou die quota nog maar even aan. Ze komen zowel vrouwelijke als mannelijke starters ten goede. En naast een progressieve regering, wenst zij-kant een regering die vrouwen en mannen in gelijke mate vertegenwoordigd.