Je moet een stevige doorzetter zijn om een mannenbastion open te breken. Die rol was Muriel Siebert, de eerste vrouw op Wall Street, op het lijf geschreven. Haar advies bij obstakels: hoofd vooruit en aanvallen!
Muriel Sieberts (1928-2013) levensverhaal leest als de typische American dream. In 1954 trekt ze naar New York “met slechts 500 dollar, een Studebaker en een droom.” Ze zal flink moeten knokken voor die droom. Haar carrière start als stagiaire in het onderzoeksdepartement van de firma Bache & Company. Drie keer verandert ze van job omdat ze ontdekt dat haar mannelijke collega’s voor hetzelfde werk beter betaald worden. De financiële sector is op dat moment een echt mannenbastion. Wanneer Muriel haar cv onder ‘Muriel Siebert’ verstuurt, is er geen enkele interesse voor haar profiel. Stuurt ze datzelfde cv onder ‘M.F. Siebert’, dan zijn de reacties heel anders.
In 1965 besluit ze een zetel binnen de New York Stock Exchange te verwerven. Haar kandidatuur wordt door 9 mannelijke sponsors afgewezen. De tiende steunt haar wel. De leden van de New York Stock Exchange geven zich echter niet zomaar gewonnen. Siebert kan lid worden op voorwaarde dat ze 445.000 dollar, een recordbedrag, neerlegt en een lening van 300.000 dollar bij een bank krijgt. Deze voorwaarde werd nooit eerder gesteld. De banken willen haar het geld enkel lenen als ze garanties krijgen dat Muriel effectief verkozen wordt. Een onmogelijke situatie. Muriel lobbyt twee jaar lang om uiteindelijk bij Chase Manhattan een lening te krijgen. In 1967 wordt ze zo de eerste vrouw op Wall Street. Een krachttoer die pas 10 jaar later door een vrouw herhaald wordt. Tot die tijd moet Muriel Siebert tegen 1.365 mannen opboksen.
In 1969 richt ze Muriel Siebert & Company op en wordt ze ook de eerste vrouwelijke eigenaar van een makelaarsfirma op de New York Stock Exchange. Nadat in 1975 de commissielonen voor makelaars vrijgemaakt worden, werpt ze zich op als pionier in de goedkope effectenhandel.
Intussen raakt de politiek overtuigd van haar capaciteiten. In 1977 benoemt de staat New York haar tot toezichthouder voor de banken. In een moeilijke periode van onstabiele banken en stijgende interestvoeten, slaagt ze er via fusies en overnames in geen enkele bank failliet te laten gaan. Muriel Siebert wordt daarnaast directeur van de kredietunie van de stad New York, diens maatschappij voor stedelijke ontwikkeling en haar tewerkstellingsprogramma.
Haar persoonlijke ervaringen als joodse vrouw zorgen ervoor dat ze een fervent voorvechtster van gelijke rechten voor vrouwen en mannen en voor minderheden wordt. Al in de jaren 1970 klaagt ze de seksistische praktijken in New Yorkse clubs aan. Deze clubs zijn erg belangrijk om te netwerken en zakendeals te sluiten, maar dulden geen vrouw in hun midden. Muriels getuigenis voor een regeringscommissie zorgt ervoor dat vrouwen er eindelijk toegelaten worden.
In 1990 creëert ze het ‘Siebert Entrepreneurial Philanthropic Plan’ met de winsten uit haar eigen bedrijf. Het is een kruising tussen wat nu een business angel en crowdfunding genoemd wordt. Geïnteresseerden kunnen effecten van het Plan kopen om hun goede doel naar keuze te steunen. Tegelijk ondersteunt het Plan vrouwen bij de oprichting en ontwikkeling van hun bedrijf. Later richt Muriel Siebert het programma ‘Financial Literacy for Women’ op, om vrouwen zaken als boekhouding en vermogensbeheer te leren.
De financiële wereld ziet er nu, mede dankzij Muriels inspanningen, heel anders uit. Toch waarschuwde ze voor een te zelfvoldane houding binnen de bedrijven in kwestie: vrouwen dringen inderdaad door tot dit mannenbastion, maar worden nog steeds geen partner of leidinggevende. Het is aan de nieuwe generatie om het old boys network aan de top definitief open te breken.