Het is eindelijk een feit: ouders kunnen de familienaam van hun kinderen vrij kiezen. Het wetsontwerp dat eerder na een weinig fraaie discussie werd goedgekeurd in de Kamer, is op 24 april goedgekeurd in de Senaat, symbolisch tijdens de laatste vergadering van deze legislatuur en van de Senaat in de huidige vorm.

De wet moet nu nog in het Staatsblad verschijnen. Daarna kunnen ouders kiezen of ze de dubbele naam, de naam van de vader of de naam van de moeder aan hun kinderen doorgeven. Tijdens een overgangsperiode van een jaar kunnen ouders die dit wensen, kiezen om de naam van hun minderjarige kinderen aan te passen aan de nieuwe regels. Voorwaarde is wel dat alle kinderen van dezelfde partners ook dezelfde achternaam krijgen.

Hiermee komt een einde aan de discriminatie tussen kinderen van gehuwden en samenwoners en zijn de parlementaire discussies – het eerste wetsvoorstel dateert al van 1986 – hierover eindelijk beslecht.

Een recente studie van de Katholieke Hogeschool Leuven peilde bij 206 jonge ouders of ouders in spe naar hun voorkeur, nu zij zullen kunnen kiezen welke naam hun kind zal krijgen. Wat blijkt? Driekwart van de ouders blijft bij het traditionele en kiest voor de achternaam van de vader. De dubbele familienaam met eerst de naam van de vader en dan die van de moeder krijgt de voorkeur bij 13% van de ouders, de naam van de moeder wordt door 7,28% en de dubbele achternaam moeder/vader krijgt de voorkeur bij 3,4% van de ondervraagden.

In de studie viel verder op dat vooral ouders van boven de 40 jaar het idee van de dubbele familienaam genegen zijn, terwijl de jongere generatie meer traditioneel kiest voor de naam van de vader. Voor ongeveer één vierde van de jonge ouders zal de nieuwe wet dus een duidelijk verschil maken.

Binnenkort zullen we de dubbele familienamen meer en meer zien opduiken, een vaststelling die zij-kant enthousiast toejuicht. Wij roepen jonge ouders op om van deze keuzemogelijkheid gebruik te maken, zodat kinderen de naam van beide ouders dragen.

Het enige minpunt in de nieuwe wet blijft het feit dat bij onenigheid tussen de ouders de keuze valt op de oude regeling en het kind alsnog de naam van de vader krijgt. zij-kant had liever gezien dat ook hier gekozen werd voor de dubbele naam.